Prava sreća je u blaženstvu srca, a nesreća u njegovoj izopačenosti. Ono istinsku sreću nalazi samo u vjerovanju u Allaha i jedino je, kao što veli Uzvišeni, smireno kada Mu je pokorno i kada Ga pomene: Oni koji vjeruju i čija se srca, kada se Allah pomene, smiruju - a srca se, doista, kada se Allah pomene, smiruju! (Prijevod značenja Er-Ra'd, 28.). Iz navedenog je, dakle, jasno da put do sreće leži u vođenju računa o srcu, njegovom čuvanju, njegovanju i liječenju od oboljenja, kako bi se moglo odazvati svome Gospodaru. Prema tome, uspio je onaj kome Allah pomogne, a propao onaj koga On ostavi bez Svoje podrške i upute.